پوست خرسی که برای اولین بار بعد از جداسازی به رنگ زرد در آمد

کیست که خرس‌های سفید بزرگ و تنومند شمال را دوست نداشته باشد؟ خرس های قطبی – در راس زنجیره غذایی و حیاتی برای سلامت محیط دریایی قطب شمال – برای فرهنگ ها و اقتصاد مردمان قطب شمال مهم هستند.

زندگی خرس های قطبی کاملاً به دریا، منبع اصلی غذای آنها و مکانی که بیشتر عمر خود را سپری می کنند، بستگی دارد. اما با گرم شدن آب و هوا، این یخ در حال ذوب شدن است و خرس های قطبی را تهدید می کند.

نگاهی به حقایق جالب در مورد پوست خرس های قطبی بیندازید:

خرس های قطبی دارای خز سفید هستند تا بتوانند در محیط خود استتار کنند. کت آنها به قدری در محیط های قطب شمال استتار شده است که گاهی اوقات می تواند به صورت رانش برف عبور کند. جالب اینجاست که کت خرس قطبی رنگدانه سفید ندارد. در واقع پوست خرس قطبی سیاه و موهایش توخالی است. آنها دارای یک لایه ضخیم از چربی بدن هستند که آنها را در حین شنا گرم نگه می دارد و یک پوشش دو لایه دارند که آنها را از هوای سرد قطب شمال عایق می کند.

خرس قطبی گوشتخوارترین عضو خانواده خرس ها است که عمدتاً از رژیم غذایی فوک های حلقه دار تغذیه می کند زیرا آنها برای زنده ماندن به مقادیر زیادی چربی نیاز دارند. معده خرس قطبی می تواند غذای معادل 15 تا 20 درصد وزن بدن خود را نگه دارد و سیستم گوارشی آن تقریباً 84 درصد پروتئین و 97 درصد چربی مصرفی را جذب می کند.

یک روش متداول شکار توسط خرس‌های قطبی این است که خرس کاملاً در کنار سوراخ تنفسی فوک‌ها ثابت می‌ماند و ساعت‌ها یا حتی روزها منتظر می‌ماند تا فوک برای هوا بیرون بیاید. مهر و موم ها لغزنده و به خوبی برای فرار از خرس های قطبی طراحی شده اند. یک خرس قطبی بسته به زمان سال و متغیرهای دیگر، ممکن است از هر ده فوکی که شکار می کند، تنها یک یا دو فوک را صید کند.

خرس‌های قطبی شناگران با استعدادی در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانند با دست و پا زدن با پنجه‌های جلویی خود و صاف نگه داشتن پاهای عقبی خود مانند یک سکان، سرعت شش مایل در ساعت را حفظ کنند. پنجه های آنها کمی تار است تا به آنها کمک کند شنا کنند. خرس های قطبی در واقع به عنوان پستانداران دریایی طبقه بندی می شوند زیرا بیشتر عمر خود را بر روی یخ های دریای اقیانوس منجمد شمالی می گذرانند.

  • منابع: