ملاس انار شربت انار است.
گرنادین نیز از نظر فنی یک شربت انار است.
با این حال، این دو نمی توانند بیشتر از این متفاوت باشند. از نحوه ساخت آنها گرفته تا رنگ، طعم و استفاده، این دو ماده را نباید به عنوان دوقلو در نظر گرفت، بلکه باید آنها را به عنوان پسر عموهای دور در نظر گرفت.
سس انار از آب انار خالص تهیه میشود، به این معنی که رنگ قهوهای مایل به قهوهای و طعم میوهای و اسیدی آن مستقیماً از میوه میآید. در مقایسه، کیچن توضیح میدهد که گرانادین شربتی با طعم انار است که از معجون شربت ذرت و رنگ خوراکی قرمز روشن تهیه میشود.
با این حال، گرانادین نام خود را از کلمه فرانسوی انار گرفته است، زیرا شربت در ابتدا با پایه آب انار ساخته شده بود، MasterClass توضیح می دهد.
در حالی که ملاس انار به عنوان چاشنی استفاده می شود، در غذاهای معمولی خاورمیانه، گرانادین به عنوان شربت برای افزودن طعم و رنگ به کوکتل هایی مانند تکیلا سان رایز یا معبد شرلی استفاده می شود.
پر جنب و جوش، شدید، تند – لیست توصیفگرها می تواند برای همیشه ادامه یابد.
در حالی که تعیین مشخصات دقیق طعم این چاشنی چسبناک دشوار است، به طور کلی، این ترکیب ایده آلی از شیرینی و ترش است. قندهای طبیعی موجود در میوه، اثری با پوشش آب نباتی روی کام ایجاد میکنند، اما فقط برای یک لحظه، زیرا نتهای ترش کمی از پشت سر میگذرند.
ملاس انار نیز به دلیل اسیدی بودن از طریق سقف، دارای شدت دیوانه کننده ای است.
چاشنی مزه دارتر از فشار دادن لیمو، می تواند تقریباً هر غذای چرب را که به کمی تعادل نیاز دارد، از بین ببرد.
جالب توجه است که Serious Eats توضیح می دهد که انار حاوی رنگدانه های محلول در آب به نام آنتوسیانین است که به میوه رنگ می دهد اما می تواند قابض بودن را نیز افزایش دهد.
به همین دلیل است که نوشیدن آب انار کمی دهان را خشک می کند. همین امر را می توان در مورد رنگ ضخیم تر آن یعنی ملاس انار نیز گفت.
اگر به انار حساسیت دارید اما میخواهید طعم مشابهی را تجربه کنید، Wonderful Cook پیشنهاد میکند به دنبال لعاب بالزامیک نباشید. سرشار از پیچیدگی، سرکه کاهشیافته اسیدی، میوهای و کمی دودی مانند ملاس انار است. خمیر تمرهندی برای طعمی شیرین تارت مشابه، یادآور چاشنی است.
