نان غذای اصلی تهیه شده از آرد است که با شیر یا آب مخلوط شده، خمیر شده، با یا بدون مخمر یا سایر مواد خمیر مایه، پخته شده است.
نان اغلب حاوی مواد اضافی مانند تخم مرغ، کره یا نمک برای بهبود طعم است.
نسبت انواع آرد و سایر مواد تشکیل دهنده بسیار متفاوت است، همانطور که طرز تهیه آن نیز متفاوت است.
در نتیجه، نوع، شکل، اندازه و بافت نان محلی در سراسر جهان متفاوت است.
نان در تمام اشکال مختلف آن پرمصرف ترین غذا در جهان است.
به هر شکلی، نان از قدیم الایام یکی از اشکال اصلی غذای انسان بوده است.
شواهد مربوط به 30000 سال پیش در اروپا، بقایای نشاسته را بر روی سنگ هایی که برای کوبیدن گیاهان استفاده می شد، نشان داد. ممکن است در این مدت نشاسته از ریشه گیاهانی مانند کتیل و
سرخس ها را روی یک صخره صاف پهن کردند، روی آتش قرار دادند و به شکل اولیه ای از نان تخت پختند.
در حدود 10000 سال قبل از میلاد، با طلوع عصر نوسنگی و گسترش کشاورزی، غلات پایه اصلی تهیه نان شدند.
شواهد گسترده ای از نان سازی در مصر باستان به صورت تصویرهای هنری، بقایای سازه ها و اقلام مورد استفاده در تهیه نان و بقایای خمیر و نان وجود دارد.
شواهد باستان شناسی تایید می کند که مخمر به عنوان عامل خمیر مایه در مصر در اوایل 4000 سال قبل از میلاد استفاده می شد.
مورخان مواد غذایی معمولاً این تاریخ را برای کشف نان مخمری ذکر می کنند. [تصویر زیر: تصویری از نانوایی سلطنتی از حکاکی در مقبره رامسس سوم در دره پادشاهان.] یونانی ها تکنولوژی ساخت نان را از مصریان گرفتند. از یونان این عمل در بقیه اروپا گسترش یافت.
نان و گندم به ویژه در روم مهم بود، جایی که تصور می شد حیاتی تر از گوشت است. سربازان اگر سهمیه خود را به آنها داده نمی شد احساس حقارت می کردند. دولت رفاه روم بر اساس توزیع غلات بین مردم ساکن در روم بود. بعداً دولت حتی نان را هم پخت.
در طول بسیاری از تاریخ، جایگاه اجتماعی افراد را میتوان از روی رنگ نانی که مصرف میکرد تشخیص داد.
هر چه نان تیره تر باشد، جایگاه اجتماعی پایین تر است. این به این دلیل بود که آردهای سفیدتر گرانتر بودند و برای آسیابانها تقلب با سایر محصولات سختتر بود.
امروزه، زمانی که نانهای تیرهتر گرانتر بوده و به دلیل طعم و ارزش غذاییشان ارزش بالایی دارند، شاهد تغییر این روند هستیم.
