گچ های نما با لایه ضخیم بر پایه سیمان ساخته می شوند و ضخامت لایه در این حالت بیش از 15 میلی متر است.
از خاک گچ رضا برای گچ کاری دیوار و بتن استفاده می شود، آنها با مقاومت مکانیکی بالا، اما همچنین مقاومت کم در برابر انقباض مشخص می شوند، که اغلب می شکند.
علاوه بر این، آنها به راحتی آب را جذب می کنند، معایب این نوع گچ ها به این معنی است که بیشتر و بیشتر با گچ های نما لایه نازک جایگزین می شوند.
مزیت بزرگ گچ های لایه نازک جهانی بودن آنهاست؛ آنها را می توان روی دیوارهای یک، دو و سه لایه و همچنین روی یک لایه گچ لایه ضخیم اعمال کرد.
علاوه بر این، انواع زیادی از گچ های لایه نازک وجود دارد که اغلب تفاوت های قابل توجهی با یکدیگر دارند.
این به معنای در دسترس بودن نسخه های رنگی متعدد است، طیف گسترده ای از رنگ هایی که ما گچ های لایه نازک نما را ارائه می دهیم را می توانید با کلیک بر روی اینجا بیابید.
خواص مشترک تمامی گچ های این نوع عبارتند از؛ حداقل مقاومت خوب در برابر اشعه UV، رطوبت و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی.
اما در مورد بهترین گچ های پخش شده در لایه های نازک، پارامترهای فوق و نه تنها این موارد بسیار زیاد است.
معیار اصلی برای تقسیم بندی این محصولات، پایه مواد تشکیل دهنده است، گچ های نما لایه نازک را به این ترتیب تشخیص می دهیم.
ابتدایی ترین و معمولاً ارزان ترین. با این وجود، گچ های معدنی با استحکام مکانیکی بسیار بالایی مشخص می شوند و از رشد میکروارگانیسم ها از جمله قارچ ها و جلبک ها جلوگیری می کنند.
علاوه بر این، این مواد نفوذپذیر به بخار و در نتیجه جهانی هستند. یک محدودیت مهم انعطاف پذیری کم و منافذ بزرگ است.
گچ معدنی نیز آب زیادی را جذب می کند، استفاده از گچ معدنی معمولاً مستلزم پوشاندن سطح با رنگ سیلیکونی یا سیلیکات است، در غیر این صورت نمی توان روی طول عمر لایه بیرونی نما حساب کرد.
